Liczne świadectwa modlących się ludzi, sprawiły, że i ja spróbowałam.

Prosiłam o rozwiązanie węzła samotności.   Parę dni po skończeniu Nowenny, koleżanka z pracy poleciła mi dobrego psychologa w naszym mieście.   Musiałam się komuś wygadać, więc postanowiłam pójść do niego.

Jakież było moje zdziwienie, gdy okazało się, że jest nim mój kolega z liceum, Michał.   Nie widzieliśmy się całe wieki.   Przegadaliśmy wiele godzin.   Powspominaliśmy szkolne, beztroskie lata.   Też był osobą samotną.   Obiecał, że pomoże mi w problemie.   Zaczęłam terapię.   Spotykaliśmy się dwa razy w tygodniu.   I tak po jakimś czasie, w cudowny sposób zrodziło się między nami uczucie.  Teraz jesteśmy małżeństwem i bardzo się kochamy.  Czyż to nie cud ?