Złożyliśmy z mężem wniosek do Burmistrza o przyznanie nam mieszkania komunalnego.

Niestety przy naszych dochodach nie mieliśmy najmniejszych szans na uzyskanie kredytu w banku na zakup własnego M.  Mieszkaliśmy u moich rodziców z dwójką dzieci.  W bardzo małym mieszkanku cisnęliśmy się jak sardynki.  Załamałam się, kiedy powiedziano nam w Komunalce, że za przydziałem mieszkania trzeba czekać w kolejce kilka lat.

Chciałbym wyrazić wdzięczność Maryi za jej potężne wstawiennictwo u naszego Pana. Po tym jak rozpadł się zakład, w którym pracowałem od 30 lat, z dnia na dzień stałem się osobą bezrobotną.

Przez 15 miesięcy chodziłem od firmy do firmy za pracą, ale z człowiekiem po pięćdziesiątce nikt nie chciał rozmawiać. Byłem załamany. Dzieci na studiach, wydatków dużo, a z pensji żony starczało na niewiele. Któregoś  dnia w internecie natknąłem się na Nowennę Pompejańską, a kilka dni później zacząłem 54- dniową modlitwę do Matki Bożej.

Pragnę złożyć świadectwo otrzymanej łaski od Królowej Różańca Świętego.
Zacząłem palić w wieku 17 lat. Uwielbiałem zapach dymu. Gdy miałem 60 lat paliłem już trzy paczki dziennie. Byłem uzależniony. Nawet w nocy musiałem wstawać na papierosa. Pewnego dnia przewróciłem się na ulicy. Miałem udar. Żyję dzięki pomocy przechodnia, który szybko wezwał pomoc. Po odzyskaniu przytomności, myślałem tylko o papierosach. Podano mi jakieś leki, abym nie zwariował, lecz nałóg był silniejszy.

Nowennę zaczęłam odmawiać gdy zachorował mój przyjaciel, dobry, szlachetny człowiek.
Mimo swojego wewnętrznego piękna, był osobą niewierzącą, negującą istnienie świata duchowego.

Żadne moje argumenty nie mogły go przekonać, choćby do zastanowienia się nad tym, że może jednak coś jest po śmierci.
Stanowczo twierdził, że ludzkie życie kończy się na cmentarzu.

Od wielu lat praktykuję modlitwę Różańcową za dusze w czyśćcu cierpiące i jestem przekonany o jej niezwykłej skuteczności. Owoce i łaski z niej płynące są ogromne. Dzięki ich wstawiennictwu, możemy naprawdę wiele wyprosić u Pana Boga.
Jesienią 2012 roku jadąc z Poznania do Wrocławia zabrałem autostopowicza, księdza. Podszedł do mnie przy jednym z przydrożnych hoteli i zapytał, czy go nie podwiozę do oddalonej o 20 kilometrów parafii. Twierdził, że zepsuł mu się samochód i nie ma czym wrócić na plebanię.

W grudniu 2013 roku wykryto na moich płucach kilka guzków. Sprawa była na tyle poważna, że lekarz prowadzący naradzał się z ordynatorem w mojej sprawie.

Zostałam skierowana na biopsję. W jednej chwili mój świat legł w gruzach. Miałam 38 lat, dwójkę małych dzieci i całe życie przed sobą. Rak ? Mam już umierać ? Mąż uspokajał mnie, aby najpierw poczekać na wyniki badań, lecz świadomość, że mogę umrzeć spędzała mi sen z powiek. Siostra widząc moje cierpienie kazała mi się modlić.

Swoją pierwszą Nowennę odmówiłam trzy lata temu. Wciąż jestem pod wrażeniem cudów jakich mogłam doświadczyć za sprawą tej modlitwy.

Pomimo skończonych studiów dwa lata byłam bez pracy. Szukałam wszędzie, jednak bez żadnych znajomości nie było szans na nic konkretnego. Myślałam o wyjeździe za granicę, wtedy mama opowiedziała mi o Nowennie Pompejańskiej i o łaskach jakie ludzie otrzymują za jej odmawianie. To długa i trudna modlitwa, ale podjęłam się jej z nadzieją, że i ja zostanę wysłuchana.

Kilka lat starałem się w banku o duży kredyt inwestycyjny. Niestety nie spełniałem warunków, które były niezbędne do otrzymania pieniędzy. Przez cztery lata składałem wnioski z nadzieją, że może się coś zmieniło, ale niestety nic nie mogłem wskórać.
Postanowiłem odmówić Nowennę Pompejańską i poprosić Matkę Bożą o pomoc, na której tak bardzo mi zależało.
Było bardzo ciężko. Po dwóch dniach chciałem przerwać, jednak gdzieś w głowie rodziła się myśl, że warto, bo Matka

Boża nikogo jeszcze nie opuściła, kto wzywał jej pomocy.

4 lata temu moja 20-letnia córka popełniła samobójstwo. Minęło już parę lat, a ból i rozpacz zdają się nie mieć końca. To była taka dobra i uśmiechnięta dziewczyna, ale nieszczęśliwa miłość popchnęła ją do tego desperackiego kroku.
Z ambitnej, aktywnej kobiety, stałam się zamkniętym w sobie , stroniącym od ludzi wrakiem człowieka. Czy może być coś gorszego dla rodziców niż śmierć ich ukochanego dziecka ?

Po pogrzebie zaczęłam często miewać dziwne sny. W bardzo gęstej mgle widziałam córkę, która coś do mnie mówiła, ale nie słyszałam jej głosu.  Ksiądz, z którym rozmawiałam, twierdził, że dusza potrzebuje modlitwy i zachęcił mnie do codziennego odmawiania różańca.

Chcę przedstawić świadectwo otrzymanej łaski po odmówieniu Nowenny Pompejańskiej.

Po 10 latach małżeństwa źle było w naszej rodzinie. Mąż zaczął nadużywać alkoholu po czym stawał się osobą bardzo agresywną.  

Ciągłe wyzwiska oraz poniżanie mnie i dzieci doprowadziły mnie do ruiny psychicznej. Postanowiłam, że odejdę od niego.  Zaczęłam szukać już nawet mieszkania dla nas. Nie wyobrażałam sobie dalszego życia z tym człowiekiem. Bałam się, że któregoś dnia po kolejnej libacji zrobi nam jakąś krzywdę.   Żal było mi dzieci, ale nie chciałam, aby wychowywały się w takiej rodzinie.