Szczęść Boże. Chciałabym opowiedzieć o tym, jak kiedyś pomogła mi Maryja Rozwiązująca Węzły. Stało się to 5 lat temu. Byłam szaleńczo zakochana w facecie z odległej o 300 km Warszawy. Ale kilometry nie powstrzymały naszej miłości. Codziennie godzinami rozmawialiśmy przez telefon, a w weekendy się spotykaliśmy. W sylwestra dał mi piękny pierścionek i poprosił o rękę. Byłam szczęśliwa. Wszyscy nasi przyjaciele mówili o naszej pięknej miłości.

Dzień dobry. Chciałbym Państwu opowiedzieć historię, która moim zdaniem jest dowodem na Boską interwencję w życiu człowieka. Byłem zawsze średnio wierzącym, jednak któregoś dnia postanowiłem zwrócić się do Maryi o pomoc. Padło na Nowennę do Matki Bożej Rozwiązującej Węzły. Nie dlatego, że jest skuteczna, tylko że krótka, bo trwa zaledwie 9 dni.

Dzień dobry. Mam na imię Kasia i mam 16 lat. Jak sięgam pamięcią wczesne dzieciństwo miałam bardzo szczęśliwe. Tylko ja i moi rodzice. Byłam ich oczkiem w głowie. Wspólne wakacje, wycieczki rowerowe, wyjazdy weekendowe na wieś. To było coś niesamowitego. Tata był policjantem. Niestety, któregoś dnia wziął łapówkę i został dyscyplinarnie zwolniony z pracy. To był okres, kiedy umarł kochany tata, a narodził się potwór.

Dzień dobry. Chciałabym opowiedzieć historię mojego męża, który doświadczył wielkiego cudu przez wstawiennictwo Matki Bożej Rozwiązującej Węzły. Trzy lata temu mąż zachorował na ciężką genetyczną chorobę, przez którą gniła mu skóra i ciało na rękach. Jeździliśmy od kliniki do kliniki mając nadzieję na wyleczenie. Niestety nikt nie był w stanie mu pomóc. Rany coraz bardziej krwawiły i napełniały się ropą.

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus! Chciałam się podzielić z Wami moim świadectwem po odmówieniu Nowenny do Matki Bożej Rozwiązującej Węzły. Niestety to ja sama stworzyłam sobie te węzły w moim życiu. Mam 25 lat, od sierpnia jestem żoną wspaniałego człowieka, jako że zawsze miałam wszytko zaplanowane szczegółowo w życiu, tak też było wtedy, kiedy postanowiłam od razu po ślubie mieć dziecko, tak miało być i koniec.

Od kilku lat codziennie wstaję rano żeby poćwiczyć. Pod koniec maja złapała mnie rwa kulszowa, która zupełnie ograniczyła moje ruchy, ból doprowadzał do łez, a o sporcie mogłam pomarzyć. Dla kogoś pewnie nic takiego, a ja straciłam coś najważniejszego....
Całkiem się załamałam. W międzyczasie zaczęłam chodzić do kręglarza. Modliłam się o zdrowie - tak bardzo nie mogłam się pogodzić, że sport, któremu się poświęcałam poszedł na marne.

Mój Mąż był prawie 13 uzależniony od palenia marihuany, miał też problem z alkoholem i papierosami. Nie pomagało już nic. Byłam zupełnie bezsilna gdy wydawał nasze oszczędności na "zioło", gdy nie było dnia bez palenia, które zaczynało w ostatnich latach zaraz po wstaniu z łóżka. Cala ta sytuacja doprowadziła nas do potwornych długów, z których tylko Maryja może nas już chyba teraz uratować.

Długo zastanawiałam się jak opisać i zatytułować to co mnie spotkało wiosną tego roku. Czy chodzi o moc nowenny, czy bardziej o pełnienie woli Bożej, czy może o to jak łatwo jest się potknąć i poprzez swoje złe wybory ominąć dobro, jakie przygotował dla nas Pan.  Jestem osobą, która nawróciła się na wiarę katolicką ok 4 lata temu. Pracuję w korporacji, twardo stąpając po ziemi.

Witam wszystkich ! Ostatnio odmówiłam dwie nowenny do Matki Bożej rozwiązującej węzły. W intencjach nie dla mnie tylko dla mojej mamy. Niestety nie widzę różnicy. Może już jestem zaślepiona, albo wkurzona tym wszystkim. Ogólnie już jakiś czas temu zaczęłam się modlić też nowenną pompejańską. Owszem moje intencje zostały wysłuchane, lub otrzymałam ulgę w cierpieniu jeśli chodzi o pompejankę, ale czytałam kiedyś świadectwo egzorcysty, gdzie pisał, że najsilniejsza i najpotężniejsza jest ta, rozwiązująca węzły.

Witam !  Chciałabym się podzielić moim świadectwem.  Po zakończeniu pierwszego, długiego związku jaki miałam, czułam, że nie mogę stanąć na nogi. Mimo, że rozstanie było dobrą decyzją czułam się bardzo źle, nie opuszczało mnie poczucie żalu, winy, pretensji do siebie i chłopaka, z którym byłam.. chciałam o nim zapomnieć i przynajmniej poczuć spokój.